‘Je reinste exhibitionisme….’ zei een goede vriend na een bezoek aan mijn website.
Maar ja wat moet ik dan. Van mijn kinderen kreeg ik op mijn kop dat wat ik op Facebook deed ‘niet maken kan; daar is facebook niet voor…; doe dan een blog’.
Want ja, wat wil ik… Ik wil iets zeggen…; laten zien. Maar ik wil het anders doen dan de meeste mensen op de sociale media. Ik wil echt iets van mezelf laten zien; in al zijn kleinzieligheid maar ook in mijn pogingen iets van mijn leven te maken. Mezelf niet mooier voordoen dan ik ben. Maar ik wil ook iets laten zien van mijn ervaringen en vondsten op het gebied van spiritualiteit.. 
Een publiek uithangbord. Een ‘Winkel van Sinkel’ van mijn gedachten. Een uitstalling van mijn spiritualiteit op het personale niveau. Toegankelijk en hopelijk leesbaar(kort dus). Een boek/ dagboek/ artikel/ preek daar komt het niet van. Waarom zou ik dit dan niet mogen uitproberen?
En ja daar maak ik ook iets heel persoonlijke van… Eerlijk; zonder franje. Ook omdat ik denk dat daar God gevonden wordt… Zelfs in het mislukken van vriendschappen? Of iemand daar iets mee kan? Moet blijken.
Rinie Altena 
Niemand wordt toch gedwongen om je blog te lezen? Al zou je het helemaal voor jezelf doen, puur om gedachten te ordenen, stukjes uit de krant en inspiratie bij elkaar te zetten, dan is het nog steeds een mooie oefening en heeft niemand daar iets over te zeggen.
Het ligt misschien anders als het expliciet over een ander gaat. Daar zou ik wel toestemming voor vragen, of zeer integer mee omgaan en altijd zorgen voor anonimisering. Woorden kúnnen ook veel kwaad doen….
Ik vind jouw blog een goed voorbeeld in ‘zichtbaar zijn tot op het bot/God?’. Dank je
Hoi Rinie,
Een open gesprek met jezelf en de ander kijkt mee. Een open gesprek met jezelf is dat mogelijk? Eigenlijk alleen door de ander, zoals gebruikelijk, door de reactie van anderen. En dan nog. Het is zoeken en dat is tegelijk mooi omdat het kwetsbaar is en daardoor niet per se een antwoord nodig heeft.
Hoi Rinie,
Niet veel durven zich zo open en bloot te geven, of doen dit op een veel indirecte manier door b.v. muziek maken, schilderen, schijven etc. Zo open.. lef/ durf/onafhankelijkheid zie ik hierin.
Dat je dit doet … betekent het soms ‘een steen verschuiven op deze aardbol ‘? zodat we betekenis achter laten? Onze aanwezigheid had zin’! Het geeft hoop, perspectief dat het niet betekenloos ook al zijn er nazaten? Of we nu een boek, een blog, een schilderij of mooi stukje muziek nalaten. Een uitdrukking …..afdrukking ‘Ík ben/was hier’!
Joke Beens
Dank je; een nieuwe vorm van zelfexpressie inderdaad.
Pingback: Geloven op internet… | Rinie Altena