Een filosofiemeester zocht Japanse Zenmeester Nan-In (1868-1912) op en stelde hem vragen over Zen, over nirvana, over meditatie en wat niet al. De meester luisterde zwijgend naar die vragen, vragen en nog eens vragen en zei toen: ‘U ziet er moe uit. U hebt een hele klim moeten maken om bij mij te komen en u bent van heel ver gekomen. Laat me u eerst eens een kopje thee aanbieden’. En de zenmeester ging thee zetten.

De professor wachtte. De vragen bleven komen. En terwijl de zenmeester thee zette en de waterketel zong en de geur van de thee zich begon te verspreiden, zei hij tegen de professor: ‘Wacht! Niet zo haastig! Wie weet? Misschien krijgt u door het drinken van thee al een antwoord op uw vragen….. Of zelfs al eerder.

De professor wist niet meer hoe hij het had. Hij begon zich af te vragen of zijn hele reis niet zonde van tijd en moeite was geweest. ‘Deze`man lijkt niet goed snik. Hoe kan mijn vraag over Zen nu door het drinken van thee beantwoord worden?’. Maar hij voelde zich ook wel moe en een kopje thee kon hij wel gebruiken voordat hij aan de afdaling van de berg begon.

De meester kwam met de ketel, schonk thee in de kop en hield niet meer op. De kop was vol en de thee stroomde over op het schoteltje maar hij ging door met inschenken. Toen was ook het schoteltje vol. Een druppel meer en de thee zou over de vloer stromen! De professor riep: ‘Stop!`Wat doet u nou? Bent u niet goed snik? Ziet u niet dat de kop vol is en dat het schoteltje vol is?’.

En de zenmeester zei: ‘Dat is nou precies de situatie waarin u verkeert. Uw hoofd is zo vol vragen dat, zelfs als ik u een antwoord geef, u toch niet de ruimte hebt om het in u op te nemen. Maar zo te zien bent u een intelligent mens. U hebt tenminste opgemerkt dat kop en schotel geen druppel thee meer konden bevatten dan ze nu doen. En weet u, sinds u in dit huis bent, zetten uw vragen hier de vloer en het hele huis blank. Dit kleine huisje stroomt helemaal vol met uw vragen! Ga terug, leeg uw kop en kom dan terug. Zorg eerst voor wat ruimte in uzelf!’.