Desolation

For the servant of God
Consolation is the place of danger
Where he may be deluted
(accepting only what he sees,
experiences, or knows)
But desolation is his home
For in desolation he is seized by God
And entirely taken over into God.
In darkness, in emptiness,
In loss, en death of self.
Then the self is only ashes. Not even ashes!

Verlatenheid

Voor de dienaar van God
Is troost een gevaarlijk oord
Dat kan hem misleiden
(Omdat hij dan slechts aanvaardt wat hij ziet,
voelt of kent)
Maar troosteloosheid is zijn thuis
Want in de troosteloosheid wordt hij gegrepen door God
En volledig overgenomen in God
In de duisternis, in de leegte,
In het verlies, in de dood van het zelf.
Dan is het zelf slechts as. Zelfs minder dan as!

Uit: Thomas Merton, Raids On The Unspeakable, Burns & Oats, London, 1977, pag 114. Vertaling Dirk Doms; in Contactblad Mertonvrienden, 16^e Jaargang, 2002 nr 1, pag 19. Het gedicht was weer een vertaling van de moslim mysticus Ibn Abbad van Ronda (1332-1390)