Vanaf mijn studententijd maken deze mannen en vrouwen deel uit van mijn/ons leven. Huwelijken, geboortes, loopbanen, lief en leed maakten een wezenlijk deel uit van onze jaarlijkse ontmoetingen. Hier maakten we een trip van twee dagen met een boot op het IJsselmeer onder leiding van onze echte schipper Dink/midden-boven( ja getrouwd met Wilma/midden-onder ). De laatste jaren brengen we toch wel een weekend per jaar samen door op een mooie lokatie. Afgelopen jaar in het huisje van Joost/links-boven en Gezineke/rechts-onder in Zweden in een adembenemend mooie omgeving vol van geschiedenis en natuur.

Helaas kan ik de bron niet meer vinden maar er is een uitspraak van een denker die zei dat we eigenlijk 3 keer trouwen in ons leven. Daarbij niet altijd met dezelfde partner. Er doen zich in onze levensloop zulke fundamentele ontwikkelingen/veranderingen zowel naar vorm als inhoudelijk voor dat je je huwelijk steeds weer opnieuw moet uitvinden. Ik dacht dat ik hondstrouw was; t.a.v. mijn/ons huwelijk is ons dat wel gelukt maar t.a.v. vriendschappen kan ik dat niet altijd zeggen. Jarenlange vriendschappen zijn als gevolg van zulke fundamentele veranderingen geërodeerd. Gelukkig zijn er ook vriendschappen die de tand des tijds hebben overwonnen… En heb ik nieuwe vriendschappen gevonden.

Het geeft bij mij in ieder geval wel een gevoel van weemoed en ‘scheiding’. Ik weet dan ook nog niet of ik definitief afscheid kan nemen van… Wie weet is er een moment mogelijk dat je vanuit nieuw perspectief, en niet vanuit hoe het was, een nieuwe draad kan oppakken. (De twee foto’s zijn gedeelde goede en mooie herinneringen; een vorm van eerbetoon)