Elke zondag draaien we thuis een cd met cantates van Bach uit de box van Ton Koopman. Vooral de combinatie van Bach en Ton Koopman heeft mij vanaf mijn muzikale begin (studententijd) verrukt. Het Amsterdam Baroque Orchestra(toen nog ‘Musica Da Camera) draaide ik grijs. Later ben ik naar een paar uitvoeringen van de man geweest die ik mij beter herinner dan die van Dylan (op een paar briljante Dylan momenten na). Zijn enthousiasme, in de letterlijke zin werkt aanstekelijk en brengt bij mij ook een basale glimlach van ‘ wat kan muziek toch mooi/hemels zijn’ tot stand. Zijn mooiste is voor mij canatate 131 ‘Aus der Tiefe.. 2.…3..‘.

Er zijn altijd nog een paar uitvoeringen van hem die ik niet heb zoals de Brandenburgse concerten(inmiddels gevonden!). Maar de LP Harlekijn Barok koester ik samen met de ‘Kerstliederen’.