God:

Ik ben die Ik ben
Ik omvat je
Ik ben de Alpha en de Omega
Ik blijf dezelfde

De rots waarop je kunt bouwen
De rots waarop je kunt vertrouwen
Overdag vang Ik de warmte van de zon op
In je nacht straal ik de warmte naar je terug.

Maar ik heb me gestoten aan de rots
Ik heb me verwond aan het gesteente

De rots is hard
De rots is onbegrijpelijk;
niet te bevatten

Ik stootte mij aan de rots
Ik verwondde mij aan het gesteente
Het doet pijn
En ik huil…….

(2006)

de 2  foto’s voor bij mijn gedicht over God, de rots waar ik mij
aan stoot. De 1e foto is in een mineralenmijn in Duitsland genomen. Alles is
daar steen, koud en afstandelijk, maar tegelijkertijd mooi, schitterend en
je wilt het aanraken…
De tweede foto is een close up van een rotswand vol met leisteen. Mijn man en
ik waren samen aan het wandelen en we vonden de kleuren mooi. Het heeft een
mooi reliëf, ziet er hard uit en toch is het heel breekbaar. Als je dat
toepast op je beeld van God dan…(2011)