Een tweede model wat voor mij de dingen in kaart brengt is een die in ontleen aan de website van Aartjan van den Berg. Een leuk detail dat hij het horizontaal projecteert. Er is een ‘geheim’ welke Thomas Merton ‘the hidden ground of love’ noemt. Met Eckhart zou ik het ‘Grunt’ noemen. In het midden zet ik echter mijzelf en al die anderen. Dat wat ik eerder het personale perspectief noemde. Zowel in de wetenschappelijke gemeenschappen als in de geleefde spirituele groepen (waar ik atheïsten en humanisten ook toe reken) wordt er nagedacht over elkaar, de geleefde ervaring en de ‘Bron’ van dat alles.

Dit modelletje maakt mij duidelijk dat mijn persoonlijke spiritualiteit altijd een ‘blend’ is van de mystieke ervaring, de interpersonale gemeenschappen waarin ik mij bevind (=inclusief mijn land/cultuur) en de mij omringende wetenschappen zoals de psychologie en nu bijvoorbeeld de neurologie.

En wordt daar dan maar eens wijs uit….

Als ik dit nu zo overzie zou ik zelfs die mystieke ‘Grunt’ tekenen als een alles omringende, doordringende, dragende en scheppende werkelijkheid. Als Kern, Bron, Oorsprong en zin… Maar dat is dan weer mijn persoonlijke/personale spritualiteit.