Ik kom zoals dat heet uit een ‘bevindelijk‘ voorgeslacht. De ‘Olde Eppien‘ was de vader van de moeder van mijn vader; de Echbert Beens(Genemuiden 1850-1932). Een man van aanzien uit de gereformeerde gemeente. Gaf net als ik zijn laatste geld uit aan goede boeken… Maar mijn ‘leesgeschiedenis’ met de mystiek is een beetje vreemd. Ik heb drie meter staan maar daar misschien 10 boeken van gelezen. In het begin was de mystiek in mijn omgeving natuurlijk verdacht(= Rooms..) maar dat zou nu eerder een stimulans voor mij zijn…

Ik was wel vertrouwd met de bevindelijke schrijvers (‘De vrienden van Kohlbrugge‘) en die theologen die zich daar positief kritisch mee verhielden (K.H. Miskotte). Maar de ‘mystici’ leerde ik vooral kennen via de ‘verwijzingen’ van Henri Nouwen, Han Fortmann en later Thomas Merton. Ik kan me uit mijn studententijd de publicatie van de brieven van Etty Hillesum nog herinneren (Hervormd Nederland/Deurlo). Pas rond 1985 na het lezen van het boek van Kees Waaijman ‘Spiritualiteit en Mystiek’ begon mijn echte belangstelling. En hier moet ik natuurlijk het tijdschrift Speling noemen(vanaf ’86). Ik verslo/ind het!

Maar wat raakte mij nu zo? Volgens mij is het de ‘intimiteit’; de tedere nabijheid als de ontmoeting/omgang als met een echte vriend(in)/geliefde/ minne; whoow../moeder(Mozes /Elia). Deze nabijheid kende ik niet maar ik verlangde er naar en het lezen van deze teksten, vooral het over deze teksten/mystici, bracht een gloed in mij… (= de Lectio Divina).

In de opleiding aan het Titus Brandsma Instituut herinner in ik mij nog de ‘nauwkeurige’ lezing van deze teksten samen met anderen maar vooral die met Hein Blommenstijn. Johannes van het Kruis, Willen van Saint Thierry… En de psalmen met Kees Waaijman; ze waren als dansen op de muziek van Bob Dylan! Dag Hammarskjöld, Titus Brandsma enz. enz…. En natuurlijk Julian of Norwich:

All things shall be well
You shall see for yourself that
All manner of things shall be well

Een van hen moet ik apart noemen; dat is Meester Eckhart. Zijn spreken over ‘God’ achter god heeft mijn bevrijdt van ongelooflijk veel kramp in mijn ‘denken/geloven’.  Want wat was ‘echte’ beeld van God dan? Nou dat is er niet.. althans… Ik ga dat hier natuurlijk niet uitleggen; wie weet komt dat er nog een keer van als ik het boek van Bernard McGinn over hem heb gelezen.

Tenslotte nog het juweeltje ‘Inwijding in het ongeweten weten’. Ik heb het in het Nederlands. De afbeelding komt van een vertaling van William Johnston een schrijver die ik ook zeer graag lees.

Veel te laat heb ik jou liefgekregen

Veel te laat heb ik jou liefgekregen
schoonheid wat ben je oud wat ben je nieuw
veel te laat heb ik jou liefgekregen.

Binnen in mij was je, ik was buiten
en ik zocht jou als een ziende blinde
buiten mij, en uitgestort als water
liep ik van jou weg en liep verloren
tussen zoveel schoonheid die niet jij was.

Toen heb jij geroepen en geschreeuwd,
door mijn doofheid ben jij heengebroken.
Oogverblindend ben jij opgedaagd
om mijn blindheid op de vlucht te jagen.
Geuren deed jij en ik haalde adem,
nog snak ik naar adem en naar jou.

Proeven deed ik jou en sindsdien dorst ik,
honger ik naar jou. Mij, lichtgeraakte,
heb jij doen ontbranden. En nu brand ik
lichterlaaie naar jou toe, om vrede.

(Augustinus / Huub Oosterhuis)