Zekere oude mannen zeiden: “Als je een jonge man ziet, die door zijn eigen wil opstijgt naar de hemel, grijp hem dan beet bij zijn voeten en gooi hem neer op de aarde, want het is niet geschikt voor hem.”

Men vertelt van abt Johannes de Dwerg, dat hij eens zei tot zijn oudere broeder: ‘Ik zou graag zorgeloos zijn, zoals de engelen zorgeloos zijn. Zij zwoegen niet, maar dienen God zonder ophouden’ En hij ontdeed zich van zijn kleren (mantel) en ging de woestijn in. Toen hij daar een week had doorgebracht, keerde hij terug naar zijn broeder. En toen hij op de deur klopte, antwoordde zijn broeder, voordat hij open deed: wie ben je? En hij zei: ik ben Johannes. En zijn broeder antwoordde en zei tot hem: Johannes is een engel geworden en verkeert niet meer onder de mensen. . Maar hij ging door met kloppen en zei: “ik ben hem”. Maar hij wilde niet open doen en zond hem weg in benardheid. Daarna opende hij de deur en zei tegen hem: ‘Als je een mens bent, moet je werken, om te leven. Als je echter een engel bent, waarom vraag je dan om in de cel te komen? En hij deed boete, zeggend: vergeef me broeder, want ik heb gezondigd.

Woestijnvaders