De twee benen: contemplatie en mystiek?

Ik merk dat ik steeds weer terugkom bij de twee perspectieven in de geestelijke begeleiding uit 2007. Ik las vandaag weer een verwijzing naar de visie van Han Fortmann op de geestelijke gezondheid/volwassenheid(264). Hij spreekt daarin van de kunst van de zelfverwerkelijking en de kunst van overgave.

Zou het zo kunnen zijn dat het eerste; die zelfvorming, zijn gestalte krijgt in de contemplatieve ervaring? Waarin wij schepping/schepsel/wording zijn? De contemplatieve ervaring waarin wij onszelf vinden in God; ‘Deus intimior intimi meo’? De bevestigende ervaring dat we er mogen zijn, gewild zijn en onze grond/bron/zijn vinden in God. Hierin/hieruit gaan we onze levensweg en ‘realiseren’ wij ons bestaan in onze levensloop in allerlei opzicht. In de begeleiding betekent dat de onderscheiding tussen het ware en valse zelf en helpen de moed te vinden om te doen wat je hart je ingeeft.. Je ‘eigen’ weg mogen gaan.

Is dan niet het tweede perspectief veel meer een mystieke kant waarin we onszelf verliezen? De ‘ontwrichtende’ ervaring van wanhoop en sterven maar ook de liefdes ervaring waarin wij uit ons verband worden gerukt? Waarin wij alles achter ons moeten laten? Het gaat hier om een geraaktheid die alles omvormt in Liefde… Maar die vele/alle vormen kan aannemen: kruis / verliefdheid / minne / compassie / offergave / overgave / liefdeswond. Met als uiteindelijk ‘doel’ de geboorte in God.

Gezang 484 (Liedboek)

1 Waarom moest ik uw stem verstaan?
Waarom, Heer moet ik tot U gaan
zo ongewende paden?
Waarom bracht Gij
die onrust mij
in ’t bloed – is dat genade?

2 Gij maakt mij steeds meer vreemdeling.
Ontvreemdt Ge mij dan, ding voor ding,
al ’t oude en vertrouwde?
O blinde schrik,
mijn God, mag ik
niet eens mijzelf behouden?

3 Want ik zie voor mij kruis na kruis
mijn weg langs en geen enkel huis
waar ik nog rust zou vinden.
Kom ik zo echt
bij U terecht,
ben ik wel uw beminde?

4 Spreek Gij dan in mijn hart en zeg,
dat het zo goed is, dat die weg
ook door uw Zoon gegaan is,
en dat uw land
naar alle kant
niet ver bij mij vandaan is.

Liedboek voor de Kerken 1973 / Ad den Besten

2 gedachten over “De twee benen: contemplatie en mystiek?

  1. Pingback: Gerben Heitink; Golfslag van de tijd | Rinie Altena

  2. Pingback: Gerben Heitink; Golfslag van de tijd | Rinie Altena

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s