Deze icoon van Roebljov is mijn absolute favoriet. Een iconenschilder deed hem mij cadeau en hij staat dus in mijn kapel (deze afbeelding komt van internet). Ik ga er hier niet op mediteren; dat is door anderen vele malen beter gedaan. Maar ik wil hier wel aangeven wat ik er in lees. In de eerste plaats twee bijbelverhalen: Abraham en de gasten op weg naar Sodom/Lot en het verhaal van de Emmausgangers. Maar voor mij daar doorheen zie ik in deze icoon de epifanie van ontmoeting/vriendschap. Ten diepste is voor mijn elke echte ‘ontmoeting’ en elke vriendschap een heilige drieeenheid; een plaats/moment waarin de Eeuwige aanwezig is. Een Presentie/Transfiguratie…. Maar het wordt echter dan pas een echte ontmoeting als het echte/hele leven/lijden wordt gedeeld: brood/wijn als herinering aan zijn leven/lijden. Het onvermijdelijke (zo ‘moest’ het) maar ook ‘het bevrijdende’ in dat alles. Gods Adem/Schepende Aan/In-wezigheid… Ja zo kijk ik; lees ik… Dat is voor mijn het Aangezicht in deze icoon.