Palestina en Israel

‘Almaar onvervulde hoop maakt ziek’ Spreuken 13:12a

In 2009 had ik het voorrecht om een training te geven aan een 20 tal medewerkers aan de Bethlehem University in Palestina…(Israel! zei een van mijn collega’s onmiddellijk…). Het werd een ingrijpende ervaring(werkte daarbij samen met Ans Voordouw). Het begon al met de binnenkomst in hun land… De strenge controles. De gevangenismuren om hun stad. Ik kon er wel in maar zij konden er alleen met een ‘permit’ uit; als ze die al kregen. Mijn eerste lessen waren vooral bedoeld om contact te maken en hun verlangen en energie aan te boren. Wat waren hun dromen en ambities? Ik had het beter niet kunnen doen. Ik belandde vrijwel onmiddellijk in hun persoonlijke en politieke situatie. Wat een wanhoop over hun uitzichtloze situatie en hun verlangen naar een betere toekomst voor hun kinderen en studenten. Ze waren daarbij overigens buitengewoon eerlijk en noemden de corruptie, de vriendjespolitiek, de impasse tussen Hamas en Fatah en natuurlijk de bezetting door Israel met zijn bizarre consequenties. De waterpolitiek en de nederzettingen… Alsof permanent een dolk gestoken was in de ziel van dit land.. En hoe wij niets voor hen gedaan hadden al die jaren; integendeel wij hadden terroristen van ze gemaakt. Wat me nog het meest raakte was de afwezigheid van wrok in dit vertellen. Niets daarvan… Wel de wanhoop… De machteloosheid.. Het zieke hart van deze vooral moeders.. Drie keer heb ik zeer intensief met ze opgetrokken.. Ik draag ze nog steeds op mijn hart.

En nu? Thuisgekomen raakte ik van de kook van de nog steeds aanwezige vormen van theologie die de rechteloosheid/dood van de ander betekent. Alsof we niets geleerd hadden van de rechtvaardiging van de Apartheid met de bijbel in de hand. Eigenlijk begrijp ik niets meer van de ‘Israel-theologie‘ van mijn jeugd en van mijn gemeente zelfs nu nog. Een ‘stamreligie‘ is dat. Dat moet echt anders. Er is nog steeds zoveel stam-theologie(Mark Braverman) Ik kan mijn mond dan ook niet houden als er voor ‘Israel’ gebeden wordt; voeg er luidkeels ‘en Palestina’ aan toe. Ik mag van mijn vrouw de Palestijnse vlag niet meenemen naar de kerk voor een volgende keer…

Ik was onder de indruk van het ‘Kairos‘ document en zeer teleurgesteld over de lauwe reactie van de PKN. Een ingezonden brief in Trouw werd niet geplaatst.. Ik denk te fel… Ben ik tegen Israel? Nee allen tegen de bezetting en de nederzettingen in Palestijns gebied. Een erkenning van de staat Palestina zoals Israel ook erkend is. En in beide landen een echte democratie… En vrede.. Dat vraagt om creatieve inzet. Hoopvolle initiatieven zijn voor mij de Stichting Kairos Palestina Nederland en de conferentie over het document in september 2011. Ik vond de video boodschap van Desmond Tutu prachtig (even geduld..). En een zeer indrukwekkende toespraak van Mark Brewerman.