Aan deze uitdagende titel van een boek (was de titel van een toespraak van hem) van Desmond Tutu
moest ik denken toen een vriendin reageerde op deze website. Ze vond hem wel leuk ….. Deel twee van opmerking kwam er naar veel aarzeling uit… maar wel erg christelijk.. Zij had meer met energie..e.d. Ja; vind je het gek. Opgegroeid in een reformatorisch nest, evangelisch bekeerd, ouderling in de PKN en altijd met christelijke spiritualiteit bezig geweest.. Dat maakt dat ik het grootste deel van mijn spel op deze site in dat taalveld speel. Ik hoop later een meer universeel woordenspel te spelen maar of mij dat zal lukken? Het ‘mijne’ is in ieder geval niet normatief bedoeld!! Hiermee is gelijk het probleem van het gesprek over spiritualiteit getekend. Twee personale werkelijkheden die elkaar ontmoeten. Minstens zo problematisch als een interreligieuze dialoog. En dat meen ik. Probleem van taal en levensweg vooral. Zelf zoek ik juist naar taal en vormen die ons in ontmoetingen in een dialogisch spel brengen van ontmoeten en verstaan.
Rinie Altena
genesis… vestigen…. desolation.. een gevecht om … genesis
Rinie Altena 
Woorden/taal, zoeken naar verbinding met anderen en het “goddelijke alles overstijgende”.
Al die woorden vanaf de kansel hebben bij mij afstand geschapen. Heel veel begreep ik niet, Daarbij voelde ik mij een zondig mens/ tiener die genoot van sommige verboden.
Door de grote afstand tussen mijn levenstijl en het naleven van de tien geboden heb ik het geloof/de kerk maar opgegeven. Toch zonder kerk of geboden blijf ik bezig naar antwoorden op zingeving en mijn bestemming en de aanwezigheid van deze aardbol en sterrenstelsel.
Vooral door de wonderlijke verhalen van mijn zwager die een bijna dood ervaring heeft gehad en ander wonderlijke gebeurtenissen zoek ik naar het onbegrijpelijke wat al wat leeft (ook planten en dieren, al wat ademhaalt) met elkaar verbind.
Momenteel ben ik bezig met energievoelen (het hart/ spirituele, neutraliteit, niet oordelende), gedachtenkracht (mentale, intentie, focussen) de handen, (aandachtig handelen, het goede doen aanraken het fysieke). Steeds vaker voel ik liefde die ruimtelijk en uitdijnend voelt en mij verbind
met de ander. En wonderlijk het komt terug bij mij wat ik geef, soms indirect.
Geloof is voor mij geworden als een naar binnen en buiten gerichte aandacht/energie. Dagelijks zorgen voor een goede balans maakt mij een ‘zuiver’ waardoor ik kan zijn en hiermee mijn leefomgeving positief kan benaderen.
Rinie dit is de eerste keer dat ik hier woorden aangeef terwijl ik er dagelijks mee bezig ben.
Wat is de meerwaarde om dit te delen? Hoe kijk jij tegen dit spreken aan? Waarom is spreken nodig? Is stilte niet krachtiger?
gr Joke